Isa sa mga comfort food ko ang Chicken Shawarma. Actually, noong panahon na super-diet ako, ito lang halos ang heavy na kinakain ko. Noong isang madaling araw lang, gumising ako ng 2AM para lang kumain ng chicken shawarma on plate sa may kanto ng Morato at E. Rod.
Last week, ito rin ang lunch ko, kasabay ang maliit na yogurt at buko juice. Pero hindi ito ang kwento.
Ang kwento ay ang nakasabay ko sa isang Shawarma kiosk sa Waltermart Makati. Matangkad, matipuno --- hayop sa biceps at pecs, semi-kalbo, with bonus nice butt.
Nauna siya sa akin kaya naunang dumating order niya, apat na beef shawarma. Nanghinayang ako dahil akala ko ay take-out. Yun pala, dun niya kakainin, lahat ng apat na beef sharma. Hayop sa appetite. Kitang-kita naman sa katawan.
Dumating na rin ang order ko at salitan kami sa hot sauce. Halos 1/4 pa lang ng chicken shawarma ang nakakain ko, nakadalawa na siya. Hayop sa bilis kumain. Kalahati na ako, ubos na ang pangatlo niya. Hayop sa sarap niyang kumain. At hindi ko pa maubos ang sa akin, tapos na siya sa kanyang ika-apat siya. Hayop siya, hayuuuuuuppppppp (parang Nora Aunor ang pagkadeliver).
Yun ang totoo, hayop siya sa appeal. Hayop siya sa sarap panooring kumain. Hayop siyang tingnan at titigan.
Yun ang totoo, binagalan ko talagang kumain. Dahil kung nabusog siya sa apat, ako naman busog-busog sa kanya.
At dahil sa hindi ako nakatiis, sinimplehan ko siyang kunan ng pic.
Hayuppppppp!
No comments:
Post a Comment